300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΕ ΑΠΕΡΓΕΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ 1 ΜΗΝΑ : Κειμενο μαθητων των λυκείων Χανίων για τους 300 μεταναστες απεργους πεινας

Στις 25 Ιανουαρίου, 300 μετανάστες από τα Χανιά ξεκινάνε απεργία πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αίτημα τους η νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Οι απεργοί στην Αθήνα εγκαθιστώνται στην Νομική Σχολή και στην Θεσσαλονίκη, στο εργατικό κέντρο της πόλης. Από την πρώτη μέρα του αγώνα τους ξεκίνησε μια τηλεοπτική παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ που μίλαγαν για κατάληψη της Νομικής (το συγκεκριμένο κτήριο της σχολής δεν χρησιμοποιείται ενώ το Δ.Σ του συλλόγου φοιτητών στήριξε τον αγώνα των μεταναστών) και για τη μη σωστή χρήση του ασύλου. Αποτέλεσμα αυτής της συντονισμένης συκοφάντησης ήταν ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης από το αίτημα της απεργίας αλλά και γενικότερα το μεταναστευτικό πρόβλημα. Τελικά υπό την απειλή της άρσης ασύλου και της εκκένωσης της σχολής από τις αστυνομικές δυνάμεις οι μετανάστες μεταφέρθηκαν στο κτήριο της Υπατίας οπού τους δόθηκε μόνο ένα τμήμα του κτηρίου ενώ δεν υπήρχαν και οι απαιτούμενες προϋποθέσεις για την εγκατάσταση τους.

Κινήσεις σαν αυτές είναι αποτέλεσμα του μεταναστευτικού προβλήματος στη χώρα μας το οποίο είναι εμφανές αλλά ποτέ δεν αναλύεται το πώς προέκυψε. Θα πρέπει λοιπόν να διερωτηθούμε γιατί ήρθαν οι μετανάστες στη χώρα μας. Οι περισσότεροι από αυτούς αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους λόγω οικονομικών ή πολιτικών προβλημάτων τα οποία πολύ συχνά δημιουργούνται από τις χώρες της δύσης συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Λογικό είναι λοιπόν να υπάρχει ένα τεράστιο κύμα μετανάστευσης προς την Ευρώπη. Ωστόσο το ελληνικό κράτος δεν έδειξε καμία μέριμνα στο θέμα με αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση των μεταναστών και την δυσκολία ένταξης τους στην κοινωνία.

Όσο και αν δεν θέλει να το παραδεχτεί η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση, οι μετανάστες  είναι θύματα εκμετάλλευσης εδώ και δεκαετίες. Οι μετανάστες δεν έχουν ούτε ίσα δικαιώματα, ούτε παίρνουν τα ίδια χρήματα με τους Έλληνες. Είναι τα φτηνά εργατικά χέρια που χρησιμοποιήθηκαν στους ολυμπιακούς αγώνες του 2004 και μετά απελάθηκαν πίσω σε έναν πόλεμο ή μια δικτατορία. Είναι αυτοί, που όπως έκαναν οι παππούδες μας, αναζήτησαν ένα καλύτερο αύριο και βρέθηκαν αντιμέτωποι με την εργατική εκμετάλλευση και τον ρατσισμό (οι ‘Έλληνες μετανάστες είχαν την ίδια αντιμετώπιση με αυτή των μεταναστών που τώρα έρχονται στην Ελλάδα).

Αυτό που ζητούν οι μετανάστες είναι η νομιμοποίηση τους. Μια νομιμοποίηση που θα τους επιτρέψει να κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς να φοβούνται ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να  κλειστούν σε ένα κέντρο κράτησης και μετά από μήνες να απελαθούν.

Έχουμε άραγε το δικαίωμα να στέλνουμε κάποιον στην πατρίδα του που είτε γίνεται πόλεμος, είτε υπάρχει φτώχεια ή ένα απολυταρχικό καθεστώς, γιατί πήγε από την μια μεριά του πλανήτη στην άλλη χωρίς χαρτιά; Ή, ακόμη χειρότερα, επειδή δούλευε σε μαύρη εργασία και δεν έχει τα απαραίτητα ένσημα για να ανανεώσει την άδεια παραμονής του;

Εμείς ως αυριανοί εργάτες και ίσως και ως αυριανοί μετανάστες στηρίζουμε τον αγώνα τους.

“Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι πατεράδες μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές;”

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΝΙΑ

ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2011 5η Ανακοίνωση της ανοιχτής ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ αναρχικών/αντιεξουσιαστών ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2011 5η Ανακοίνωση της ανοιχτής ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ αναρχικών/αντιεξουσιαστών ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ,
σε σχέση με: τα γεγονότα που ακολούθησαν την εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ, την ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση της καταστολής και τους αποδέκτες της, και το ρόλο των ΜΜΕ .( Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: 5_anakoinwsh_feb2011.pdf )

Χρονικό
Τετάρτη 16/02
Πρωί:Δεκάδες μπάτσοι όλων των ειδών (ένστολοι και μη) μαζί με τον εισαγγελέα Ηρακλείου πραγματοποιούν επιχείρηση εκκένωσης στο κτήριο της κατάληψης ΠΙΚΠΑ, χωρίς να βρουν κάποιον μέσα. Κατά τη διάρκεια της εισβολής τους, πήραν σχεδόν ότι βρήκαν μέσα (βιβλία, εργαλεία, κλπ), ξήλωσαν τα πατζούρια και τα παράθυρα, και στη συνέχεια οι πόρτες κτίστηκαν με τσιμεντόλιθους, ενώ λίγο αργότερα η αντιτρομοκρατική παίρνει τους υπολογιστές που υπήρχαν στο κτήριο. Επίσης, έκοψαν την παροχή νερού στο γειτονικό πάρκο. Τρεις αλληλέγγυοι που φτάνουν στο σημείο για να δουν τι συμβαίνει συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στη ΓΑΔΗ. Οι δυο αφήνονται χωρίς κατηγορίες, ενώ στον τρίτο απαγγέλλονται κατηγορίες για την κατάληψη του κτηρίου με στοιχεία που στερούνται οποιασδήποτε σοβαρότητας. Ο σύντροφος εκτός των πλημμεληματικών κατηγοριών για την κατάληψη (πιθανόν και άλλων, δεδομένου του ότι δεν έχει κλείσει ακόμα η δικογραφία), αντιμετωπίζει και δικαστήριο όπου η ΔΕΗ αξιώνει το ποσό των 10.500 ευρώ για κλοπή ρεύματος και κατηγορίες για δήθεν φθορές στο κτήριο. Το σίγουρο είναι ότι αν κάποιοι έκαναν φθορές στο κτήριο, αυτοί είναι οι μπάτσοι, στην προσπάθεια να καταστήσουν το κτήριο μη-λειτουργικό. Όσον αφορά το ρεύμα, το οποίο το θεωρούμε κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα της κάθε ΔΕΗ, έχουμε να πούμε ότι στα 6 χρόνια που το κτήριο ήταν εγκαταλελειμμένο, είχε κανονικά ρεύμα και οι λογαριασμοί από τη ΔΥΠΕ έμεναν απλήρωτοι. Η ΔΕΗ αποφάσισε και έκοψε την παροχή, μόνο όταν το κτήριο καταλήφθηκε.
Το ίδιο πρωί και λίγη ώρα μετά την εκκένωση περίπου 20 άτομα κινήθηκαν προς το κτήριο για να δουν τι συνέβη. Ακολούθησαν διαπληκτισμοί και σπρωξίματα με τους μπάτσους, ενώ αμέσως μετά, περίπου 70 σύντροφοι κατέλαβαν τη Δ.Υ.Π.Ε. Κρήτης (παράρτημα του υπουργείου υγείας). Κατά τη διάρκεια της και στο δρόμο έξω από αυτήν έγιναν κάποιες ακόμα μικροσυμπλοκές με ασφαλίτες και ΜΑΤ. Το μεσημέρι και μετά την απελευθέρωση και του τρίτου συντρόφου, η κατάληψη έληξε.

Απόγευμα: Από τις 7 και μετά πραγματοποιείται συγκέντρωση 100 ατόμων η οποία και καταλήγει σε πορεία προς το ΠΙΚΠΑ. Από τη στιγμή που η πορεία φτάνει κοντά στην κατάληψη και μέχρι την οπισθοχώρηση των διαδηλωτών στα λιοντάρια, λαμβάνουν χώρα συγκρούσεις ανάμεσα στους διαδηλωτές και τα ΜΑΤ, με τελικό απολογισμό τέσσερις συλλήψεις στο σωρό, εκ των οποίων τουλάχιστον η μία συνοδεύτηκε από τον «απαραίτητο» ξυλοδαρμό από τους ένστολους γορίλες του Παπουτσή. Στους δυο από τους συλληφθέντες αποδίδονται βαρύτατες κατασκευασμένες κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα (απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά μπάτσων, παραβάσεις σχετικά με εκρηκτικές ύλες) και από την πρώτη στιγμή αντιμετωπίζουν έντονα το ενδεχόμενο της προφυλάκισης. Εκτός αυτών, και οι 4 κατηγορούνται (πάλι με μοναδικούς μάρτυρες ματατζήδες) με διάφορα «βαριά» πλημμελήματα (διατάραξη κοινής ειρήνης, αντίσταση, οπλοχρησία, διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς, επικίνδυνη σωματική βλάβη).

Πέμπτη 17/02
Πρωί: Συγκέντρωση αλληλεγγύης περίπου 100 ατόμων στους συλληφθέντες έξω από τα δικαστήρια. Στην πόλη από το πρωί επικρατεί κλίμα τρομοκρατίας με δεκάδες μπάτσους και ασφαλίτες να έχουν περικυκλώσει τα δικαστήρια. Οι συλληφθέντες παίρνουν προθεσμία μια μέρα, και κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους οι μπάτσοι επιτίθενται εντελώς απρόκλητα στον κόσμο με χημικά και ξύλο, δέχονται ωστόσο την απαραίτητη απάντηση και μετά από κάποιες ακόμα μικροσυμπλοκές το σκηνικό τελειώνει εκεί.

Απόγευμα: Κατάληψη-παρέμβαση στους τηλεοπτικούς σταθμούς ΚΡΗΤΗ TV και TV CRETA από συντρόφους την ώρα των κεντρικών δελτίων ειδήσεων, όπου διαβάστηκε κείμενο αλληλεγγύης στους τέσσερις συλληφθέντες και στον σύντροφο που διώκεται για την κατάληψη ΠΙΚΠΑ και έγινε κάλεσμα για την παγκρήτια πορεία της Παρασκευής.

Παρασκευή 18/02
Πρωί: Νωρίς το πρωί πραγματοποιείται κατάληψη στο Πταισματοδικείο Ηρακλείου από 50 περίπου συντρόφους, η οποία θα λήξει με πορεία προς τα δικαστήρια. Εκεί, από νωρίς μαζεύεται κόσμος, εν όψει της απόφασης για την προφυλάκιση ή όχι των δύο συλληφθέντων. Οι μπάτσοι και οι ασφαλίτες έχουν κατακλείσει το κέντρο, ενώ είναι προφανές ότι υπάρχει σχέδιο περικύκλωσης των αλληλέγγυων σε περίπτωση που γίνει οτιδήποτε, αφού διμοιρίες υπάρχουν όχι μόνο μπροστά από τα δικαστήρια αλλά και πίσω από τους συγκεντρωμένους. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλη τη διάρκεια των γεγονότων, μερίδα των μπάτσων (είτε ΜΑΤ, είτε ΔΙΑΣ, είτε ασφαλιτών) είναι κουκουλωμένοι. Λίγο πριν την έκδοση της απόφασης, ο εισαγγελέας απαιτεί διάλυση της συγκέντρωσης, απειλώντας ότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα βγάλει απόφαση εντός της ημέρας. Εν τέλει και αφότου η συγκέντρωση μεταφέρθηκε στα λιοντάρια, μετά από τη διαφωνία εισαγγελέα (που πρότεινε προφυλάκιση) και ανακριτή (που πρότεινε περιοριστικούς όρους: απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, παρουσία στους μπάτσους δυο φορές το μήνα και εγγυήσεις 20.000 ευρώ στον καθένα), όλοι οι συλληφθέντες αφέθηκαν τουλάχιστον προσωρινά ελεύθεροι. Οι δύο που αντιμετωπίζουν κακουργήματα θα περάσουν από δικαστικό συμβούλιο εντός των επόμενων 15 ημερών το οποίο θα αποφασίσει. Το ενδεχόμενο της προφυλάκισης δεν έχει απομακρυνθεί. Στις δύο συλληφθείσες με πλημμελήματα επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι και 3.000 ευρώ εγγύηση στην καθεμία.

Απόγευμα: Πραγματοποιείται παγκρήτια πορεία από αναρχικούς-αντιεξουσιαστές και αλληλέγγυους (φοιτητικοί σύλλογοι, αριστεροί, κ.α.) στο κέντρο του Ηρακλείου ενάντια στην καταστολή, σαν απάντηση στα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις εισόδους της πόλης γίνονται έλεγχοι και προσάγονται σύντροφοι που έρχονται από άλλες πόλεις της Κρήτης. Το κλίμα, ο παλμός και ο όγκος της πορείας είναι εντυπωσιακός. Η πορεία, η οποία κατέληξε στην Κατάληψη Ευαγγελισμού, είναι μια από τις μεγαλύτερες που έχουν καλέσει αναρχικοί στην Κρήτη τα τελευταία χρόνια.

Σχετικά με την Ποιοτική και Ποσοτική Αναβάθμιση της Καταστολής
και τους Αποδέκτες της

Την ίδια στιγμή που το σύστημα παίρνει πίσω κοινωνικά κεκτημένα και κατακτήσεις του παρελθόντος και στέλνει σταδιακά στην εξαθλίωση ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, πετάει ένα-ένα και τα δημοκρατικά του φτιασίδια, κινούμενο προς τον ολοκληρωτισμό. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η στάχτη στα μάτια από τις υποσχέσεις για καταναλωτική «ευμάρεια» και κοινωνική ανέλιξη τελείωσε. Η συναίνεση στις κρατικές αποφάσεις αποσπάται πια μόνο με τη βία συνεπικουρούμενη από την προπαγάνδα των ΜΜΕ. Αποφάσεις που παρουσιάζονται ως μονόδρομος και κάθε φωνή ή πράξη αμφισβήτησης και αντίστασης πρέπει να απομονωθεί, να δυσφημιστεί και να παταχθεί. Δεν είναι τυχαίο που σχεδόν κάθε απεργία κηρύσσεται παράνομη και οι απεργοί απειλούνται με επιστράτευση και φυλάκιση αν δεν υπακούσουν. Επιπλέον, τα όρια ακόμα και της δικιάς τους αστικής νομιμότητας στενεύουν, όπως π.χ. με την ποινικοποίηση του κόσμου που αρνείται να πληρώσει διόδια και εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Το καθεστώς τα παίζει όλα για όλα, προσπαθώντας να προλάβει τις κοινωνικές αναταραχές και να τις καταστείλει εν τη γενέσει τους. Γι αυτό αναβαθμίζει ποσοτικά και ποιοτικά το κατασταλτικό του οπλοστάσιο. Μερικά δείγματα αυτού είναι οι νέοι πιο απολυταρχικοί νόμοι και τρομονόμοι, ο πολλαπλασιασμός του αριθμού και της βιαιότητας των αστυνομικών δυνάμεων και οι ασκήσεις καταστολής πλήθους από στρατιωτικές μονάδες.
Ο νούμερο ένα αποδέκτης αυτής της αναβάθμισης είναι τα πιο ακηδεμόνευτα και ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας και φτάνει σε οποιοδήποτε επιχειρεί να σηκώσει κεφάλι, ή μπορεί να το κάνει λόγω της κοινωνικής-ταξικής του θέσης. Η εκστρατεία στοχοποίησης και καταστολής του αναρχικού χώρου με διώξεις και προφυλακίσεις αγωνιστών κινείται σε αυτή τη λογική. Ξεκινώντας χρονικά από το σπίτι στο Χαλάνδρι που βαπτίστηκε «γιάφκα» και διώκτηκαν και προφυλακίστηκαν σύντροφοι με μοναδικά στοιχεία δαχτυλικά αποτυπώματα σε βιβλία, κηροπήγια και καπάκια τουαλέτας, και φτάνοντας στις προφυλακίσεις ανθρώπων για τους οποίους δεν κατονομάζεται καν «τρομοκρατική» ομάδα που να της αποδίδονται συγκεκριμένες ενέργειες. Έχουν ανοίξει το δρόμο στο να «δένουν» συντρόφους σε μια κόλλα χαρτί, χωρίς καν να τηρούν τα προσχήματα, ποινικοποιώντας συντροφικές-φιλικές σχέσεις και πολιτικά φρονήματα.
Αναφέρουμε ενδεικτικά την περίπτωση του Χρήστου Πολίτη, ο οποίος έχει προφυλακιστεί επειδή η μηχανή του εθεάθη να κινείται μερικά τετράγωνα μακρύτερα από διαμέρισμα όπου βρέθηκε κρυμμένος οπλισμός. Επίσης, όπως κυνικά αναγράφεται στη δικαστική απόφαση, η Φαίη Μέγιερ προφυλακίστηκε γιατί: Πρώτον, ήπιε ένα ποτό με κάποιο γνωστό της που κατηγορείται για άγνωστη οργάνωση. 2) Είναι αναρχική και διαβάζει δημοσιευμένα ανατρεπτικά έντυπα, 3) αναφέρει τους φυλακισμένους αναρχικούς ως πολιτικούς κρατούμενους.

Κάποια Σχόλια για την Εκκένωση του ΠΙΚΠΑ & ότι Επακολούθησε

Η εκκένωση της κατάληψης του ΠΙΚΠΑ είναι η έκφραση της προαναφερόμενης κεντρικής κατασταλτικής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο. Και αυτό γιατί οι καταλήψεις και τα πολιτικά στέκια αποτελούν απειλή για το καθεστώς. Είναι ορμητήρια κοινωνικού αγώνα που δρουν αδιαμεσολάβητα και αυτοοργανωμένα ενάντια στον εξουσιαστικό συρφετό και την εμπορευματοποίηση των πάντων. Προτάσσουν την πολιτική δράση ενάντια στην υποταγή, και τη συλλογικότητα ενάντια στην εξατομίκευση και την ιδιώτευση.
Είναι γεγονός ότι τους τελευταίους 4 μήνες η κατάληψη ΠΙΚΠΑ δεν είχε την ίδια ζωντάνια με παλιότερα, πράγμα που την κατέστησε σχετικά εύκολο στόχο στις ορέξεις των τοπικών αρχόντων. Όμως, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, κάθε επέμβαση εκκένωσης είναι μια πράξη πολέμου από πλευράς του καθεστώτος που δεν πρέπει να μένει αναπάντητη, ούτε πρόκειται να αναχαιτίσει τη δράση μας. Στο πλαίσιο αυτό έγινε και η πορεία ενάντια στην καταστολή του ΠΙΚΠΑ το βράδυ της 16ης Φλεβάρη, στη οποία συνελήφθησαν 4 άτομα στο σωρό και τους απαγγέλθηκαν ανυπόστατες κατηγορίες κακουργηματικού και πλημμεληματικού χαρακτήρα, μέσα από τις αντιφατικές καταθέσεις των μπάτσων. Μάλιστα, είχαν το θράσος να ασκήσουν μέχρι και μηνύσεις για απόπειρα ανθρωποκτονίας (!).
Οι παράλογες και εξοργιστικές κατηγορίες, το ενδεχόμενο προφυλάκισης και οι εξοντωτικοί περιοριστικοί όροι δείχνουν την αγωνιώδη προσπάθεια των διωκτικών αρχών να καταστείλουν παραδειγματικά τον «εσωτερικό εχθρό». Άλλωστε, η χρονική συγκυρία που επέλεξε η εξουσία να εκκενώσει την κατάληψη δεν είναι τυχαία, μία εβδομάδα πριν από την πανεργατική απεργία στις 23 Φλεβάρη.
Όμως, για μας η αλληλεγγύη στους συλληφθέντες περνά μέσα από την καθημερινή μας συλλογική δράση στους δρόμους, και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε.

Λίγο (ακόμα) Μελάνι για το ρόλο των ΜΜΕ

Ο χαρακτηρισμός που δίδεται στα ΜΜΕ σήμερα ως τέταρτη εξουσία είναι απόλυτα εύστοχος. Πρόκειται για ένα καλοστημένο κύκλωμα καθωσπρεπισμού και σοβαροφάνειας, το οποίο προωθεί και αναπαράγει το λόγο και τα συμφέροντα των εξουσιαστών. Μέσα από την προπαγάνδα και τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη, στοχοποιώντας ανθρώπους, ιδέες και κοινωνικούς χώρους.
Την ίδια στιγμή που το σύστημα δείχνει το αληθινό του πρόσωπο, που οι θεσμοί και οι αξίες τις οποίες προτάσσει τίθενται υπό αμφισβήτηση και ενώ άνθρωποι καθημερινά αντιδρούν διεκδικώντας θεμελιώδη δικαιώματα, τα ΜΜΕ εκτελούν το ρόλο τους ως φερέφωνα της εξουσίας. Αποπροσανατολίζουν, τροφοδοτούν τον κοινωνικό κανιβαλισμό (μέσα από τα ιδεολογήματα της τάξης, ασφάλειας και εθνικής καθαρότητας) και συκοφαντούν κοινωνικούς αγώνες και αντιστάσεις.
Στο όνομα της τηλεθέασης και προς όφελος της άρχουσας τάξης, δημοσιοποιούν προσωπικά στοιχεία και φωτογραφίες αγωνιστών, εισβάλλουν στα σπίτια και τις ζωές όσων «απειλούν την εθνική τάξη και ασφάλεια», προτάσσοντας τη ρουφιανιά ως μέσο κοινωνικής αποδοχής και «εθνικής σωτηρίας».
Τα τοπικά καθεστωτικά μέσα δεν παρέκκλιναν καθόλου από τη συνήθη τακτική τους, καλύπτοντας τα γεγονότα στη λογική του θεάματος και προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού. Οι δημοσιογράφοι που βρέθηκαν σχεδόν αμέσως στην επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης ΠΙΚΠΑ, προκαλούσαν φραστικά τους αλληλέγγυους, και με κατεβασμένες αλλά αναμμένες τις κάμερες, προσπαθούσαν να τραβήξουν πλάνα στα μουλωχτά. Είχαν το θράσος να έρθουν και στην κατάληψη της ΔΥΠΕ λίγο αργότερα, πάλι για να προκαλέσουν ένταση και να τραβήξουν σχετικά πλάνα, αλλά δεν τους κάναμε τη χάρη. Επίσης, στο πλαίσιο του τηλεκανιβαλισμού δε δίστασαν να προβάλουν εικόνες με το πρόσωπο μιας από τις συλληφθείσες την ώρα που ήταν μέσα στα δικαστήρια.
Αντιστεκόμαστε στη μονομερή και ψευδή παρουσίαση της πραγματικότητας μέσα από τη σκοπιά του συμφέροντος των εξουσιαστών. Αρνούμαστε να συμμετάσχουμε στο συμβατικό και κατασταλτικό παιχνιδάκι των ΜΜΕξημέρωσης και να συναινέσουμε στην παραποίηση των γεγονότων. Υπερασπιζόμαστε την αδιαμεσολάβητη επικοινωνία, το συμφέρον όσων αντιτάσσονται στα βρώμικα παιχνίδια της εξουσίας και αποφασίζουμε να ακουστεί η φωνή μας απαξιώνοντας αυτό το θεσμό. Καταλαμβάνουμε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, δημιουργούμε τα δικά μας μέσα αντιπληροφόρησης, μέσα από διαδικασίες αυτοοργάνωσης, συνδιαμόρφωσης και αυτοδιαχείρισης, χωρίς «ειδικούς» και «καλοθελητές» να διαμεσολαβούν το λόγο μας.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!!!

Η εξουσία σίγουρα πήρε στην κατοχή της ένα κτίριο αλλά όπως πάντα δεν κατάφερε τίποτα παραπάνω. Αν ήθελε δηλαδή να φοβηθούμε μπροστά στο «αδιαμφισβήτητο» δέος της, τότε έκανε μια τρύπα στο νερό, γιατί αποκάλυψε για άλλη μια φορά το αποκρουστικό πρόσωπο της. Αν αυτό που ήθελε ήταν να τρομάξουμε και να αδειάσουμε τις καταλήψεις στο πρόσταγμα της, είναι γελασμένη γιατί εμείς από αυτή τη δοκιμασία βγήκαμε πιο δυνατοί και αποφασισμένοι για το δύσκολο δρόμο που έχουμε πάρει. Αν προσπαθούν οι άρχοντες και τα λοιπά τσιράκια τους να μας στοιβάξουν σε σπίτια κλουβιά, αποχαυνωμένους μπροστά στην TV και βυθισμένους στον καναπέ μας, τους υπενθυμίζουμε πως οι καταλήψεις δεν είναι τα ντουβάρια αλλά άνθρωποι που αυτοοργανώνονται και χτίζουν σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Αυτό το κυνήγι μαγισσών που έχει ξεκινήσει τον τελευταίο καιρό όχι μόνο δεν μας καταστέλλει αλλά μας εξοργίζει. Είμαστε εδώ, δεν μπορείτε να μας εξαφανίσετε και θα υπερασπιστούμε τους ελεύθερους χώρους και οποιαδήποτε κατάληψη όπου και όποτε χρειαστεί. Αν το κράτος αποφασίσει μια μέρα πως οι καταλήψεις δεν πρέπει να υπάρχουν, αυτό που θα βρει μπροστά της είναι η έμπρακτη αντίσταση των «από κάτω», αυτή που κάνει την ιστορία να προχωράει.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ & ΠΑΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ανοιχτή Συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών Ηρακλείου

 

Διήμερο Αλληλεγγύης στους Φυλακισμένους Αγωνιστές 25 &26/2/2011-Ηράκλειο

Για την Αλληλεγγύη στους Φυλακισμένους Αγωνιστές Προσαρμόζοντας το νόμο της φυσικής, όπου η δράση φέρνει πάντα αντίδραση, στη μελέτη της κοινωνίας, προκύπτει ότι κανένα εξουσιαστικό σύστημα δεν θα μπορέσει ποτέ να επιβληθεί πλήρως σε αυτούς που υποτάσσει. Ακόμα και την «εποχή της αφθονίας», κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90, τότε με το χρηματιστήριο, τη συλλογική ονείρωξη του εύκολου πλουτισμού και τις γελοίες θεωρίες περί τέλους της ιστορίας, υπήρχαν πυρήνες αντίστασης στη μαζική κουλτούρα. Και είναι αυτοί οι πυρήνες που μεγάλωναν όσο η ευημερία αποδεικνύονταν πρόσκαιρη και πλαστή, γιγαντώθηκαν με την εξέγερση του Δεκέμβρη και ωριμάζουν την περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε σήμερα. Στην ευθεία πλέον σύγκρουση με το καθεστώς, οι φυλακισμένοι αγωνιστές δεν είναι τίποτα λιγότερο από το αιχμάλωτο κομμάτι του κινήματος. Ενάντια σ’ έναν καλοστημένο ποινικό κώδικα, μια βίαιη δικαστική νομοθεσία και ένα κοινωνικά αποδεκτό σωφρονιστικό σύστημα, που φυλακίζει, εξευτελίζει και εξοντώνει αγωνιστές που βρέθηκαν από τη μέσα μεριά του τείχους, η απάντηση δίνεται μέσα από τον ΑΓΩΝΑ. Αγώνας μέσα από την αλληλεγγύη, η οποία αποκτά ένα πολύμορφο χαρακτήρα που δεν περιορίζεται μέσα σε μια συγκεκριμένη φόρμουλα λόγου και δράσης. Είναι αναγκαίο να μη μένουμε μόνο σε αποσπασματικές δράσεις (συγκεντρώσεις έξω από τις φυλακές, παρουσία εντός των δικαστικών αιθουσών, συναυλίες αλληλεγγύης κ.α.) που στη συνέχεια γνωρίζουν ύφεση σε κινηματικό επίπεδο. Χωρίς βέβαια να απαξιώνονται τέτοιου είδους πρακτικές, μιας και αποτέλεσαν και θα συνεχίζουν να αποτελούν σταθερά βήματα για τη δημιουργία μιας δομής με συνέπεια και σταθερή βάση. Η αλληλεγγύη δημιουργείται και συντηρείται τόσο ατομικά όσο και συλλογικά και δεν θα πρέπει να αποτελεί ξεχωριστό, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης μας. Άλλοτε με οικονομική στήριξη, άλλοτε με ηθική και άλλοτε με δράσεις έμπρακτης αλληλεγγύης, θα πρέπει να συνυπάρχει σε όλες της τις μορφές και να πηγάζει μέσα από κινηματικές διαδικασίες, με πρώτο βήμα την κοινωνικοποίηση της εκάστοτε υπόθεσης και την ανάδειξη της, αποφεύγοντας νομικά τερτίπια «ενοχής» και «αθωότητας» που συνήθως αποπροσανατολίζουν. Η αλληλεγγύη δεν προϋποθέτει ταύτιση λόγου και δράσης, αλλά την αντίληψη ότι ανεξάρτητα από στρατηγικές ή τακτικές, ανεξάρτητα από τάσεις και ρεύματα, βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά του κοινωνικού πολέμου, αυτήν της συνειδητής ρήξης με τον κόσμο της Εξουσίας. Άλλωστε, κάθε δίωξη και κάθε φυλάκιση είναι και μια άσκηση για το κράτος, πάνω στην οποία στήνεται όχι η αντιπαράθεση του εκάστοτε αγωνιστή με τους διωκτικούς μηχανισμούς, αλλά η δοκιμασία της δυναμικής ολόκληρου του κινήματος απέναντι τους. Το κίνημα αλληλεγγύης είναι αναγκαίο να επιδιώκει τη σύνδεση του με τους φυλακισμένους αγωνιστές ώστε να δημιουργηθεί μια σχέση αμφίδρομη. Μια σχέση η οποία θα βασίζεται στην οργάνωση και τη συνέχιση του αγώνα, από κοινού χωρίς διαχωρισμούς «μέσα» και «έξω». Η ανάδειξη των υποθέσεων, η συνεχής κοινωνική ανάδειξη για την ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων, η προπαγάνδιση του λόγου τους, η επικοινωνία και η ανταλλαγή απόψεων αποτελούν μικρές γέφυρες αντίστασης που θα μας φέρνουν όλο και πιο κοντά, ενώ συγχρόνως θα δημιουργούν ρήγματα στη καρδιά του κράτους. Οι δημοσιεύσεις φωτογραφιών και στιγμιότυπων προσωπικής ζωής, οι ψευδείς μαρτυρίες και καταθέσεις, η δυσφήμηση των συντρόφων μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και η χυδαία λασπολογία εναντίον τους, δημιουργώντας το προφίλ του αδίστακτου «εγκληματία», δυσφημώντας συγχρόνως και τον ίδιο τον κοινωνικό αγώνα σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, αποτελούν μεθόδους άμυνας και όχι επίθεσης ενός κράτους που φοβάται. Με απώτερο σκοπό την πλήρη αποκοπή των φυλακισμένων συντρόφων από το κίνημα αλληλεγγύης. Μπροστά στον εξευτελισμό, το βασανισμό και τη φυλάκιση των συντρόφων μας, υποχρέωση μας είναι η διαφύλαξη της ακεραιότητας τους ως προς τη φήμη τους και η προάσπιση και συνέχιση του αγώνα τους (μας). Θα βαδίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ το δρόμο της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ και με οδηγό μας τη συντροφικότητα, για τις άγριες μέρες που μαίνονται, ας γίνουμε όλοι μαζί ένα σώμα, που θα επιτεθεί μανιασμένα για να καταστρέψει κάθε εξουσιαστικό και κυρίαρχο μέσο, εντός και εκτός των τειχών.

Πορεία την Παρασκευή 25/02 – ώρα 18:00 -Πλ.Λιονταριών-Ηράκλειο
Σάββατο 26/02: ώρα 17:00-Εκδήλωση-Συζήτηση με θέμα «Αντίσταση στο νέο πλαίσιο καταστολής-Οργάνωση αλληλεγγύης». Τηλεφωνική επικοινωνία με φυλακισμένους συντρόφους.- στο Θεατρικό σταθμό  Ηρακλείου (δίπλα στα κτελ).

Κατεβάστε την μπροσούρα πατώντας εδώ

Συνελεύσεις αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές Ηρακλείου & Αθήνας

πηγή : http://tameioheraklio.espivblogs.net &    http://safa.espiv.net/

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25/2/11-ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 16/2/11

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25/2/11-ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ

ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 16/2/11

ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

ΩΡΑ : 23:00 – ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ 18-ΗΡΑΚΛΕΙΟ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ-ΕΣ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΡΟΜΟΥ ΑΠΑΤΡΙΣ – Ανοικτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές – Ηρακλείου Κρήτης

πηγή : http://evagelismos.squat.gr/

Πορεία αλληλεγγύης στους 300 εργατες-μεταναστες απεργους πεινας την Παρασκευή 25/2 στις 7:00μμ-πλ.αγορας Χανίων

Πορεία αλληλεγγύης στους 300 εργατες-μεταναστες απεργους πεινας την Παρασκευή 25/2 στις 7:00μμ-πλ.αγορας Χανίων

Καλέσματα :

Χανιά :παρεμβάσεις-δράσεις αλληλεγγύης στους 300 εργατες-μεταναστες απεργους πεινας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μετά από τη συνάντηση των αλληλέγγυων που έγινε τη Δευτέρα 21/02/2011 στο εργατικό κέντρο Χανίων αποφασίστηκαν οι παρακάτω παρεμβάσεις-δράσεις:

1. Παρέμβαση στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Τρίτης 22/02.
2. Παρέμβαση στο πανεργατικό συλλαλητήριο της Τετάρτης 23/02 με ομιλίες, κείμενα, κοινό πανό και συλλογή υπογραφών συμπαράστασης-αλληλεγγύης.
3. Πορεία αλληλεγγύης την Παρασκευή 25/2 στις 7:00μμ
4. Θα συνεχίσει να στήνεται κάθε απόγευμα 6:00 μικροφωνική στην αγορά, να μοιράζονται κείμενα που, μεταξύ των άλλων, θα καλούν σε πορεία την Παρασκευή 25/2 στις 7:00μμ. Θα συνεχίσει επίσης η συλλογή υπογραφών συμπαράστασης-αλληλεγγύης.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

Αλληλέγγυοι-ες

• Οι μετανάστες απεργοί πείνας πέρασαν τις 30 μέρες απεργίας.

Ο αγώνας τους στοχεύει στην ικανοποίηση δίκαιων αιτημάτων των μεταναστών που εργάζονται και ζουν στην πατρίδα μας. Πρόκειται για τους πιο σκληρά εκμεταλλευόμενους εργαζόμενους. Τόσα χρόνια αποτελούσαν πειραματόζωα για τις συνθήκες εργασίας που προετοίμαζαν για όλους εμάς, τους έλληνες. Χαμηλόμισθοι, ανασφάλιστοι, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, άνθρωποι «λαθραίοι», φαντάσματα, όμηροι μιας ευρώπης φρούριο, με το κεφάλι σκυμμένο.  Ως εδώ!
Ο αγώνας τους είναι και δικός μας αγώνας, ειδικά σήμερα στις συνθήκες κρίσης που τα εργασιακά δικαιώματα έχουν μπεί στο στόχαστρο.
Η κυβέρνηση ακολουθεί την τακτική του διαίρει και βασίλευε. Θεωρεί ότι το να αποκτήσουν κάποια από τα ελάχιστα δικαιώματα που έχουν απομείνει για τους έλληνες εργαζόμενους θα δημιουργήσει καθεστώς εξαίρεσης. Είναι αδιέξοδο: δεν μπορεί να υπάρχει ελπίδα σε μία κοινωνία που θεωρεί εξαίρεση το να πάψουν κάποιοι να εργάζονται και να ζουν σα δούλοι. Είναι υποκρισία: η στοιχειώδης κοινωνική δικαιοσύνη επιβάλλει τη νομιμοποίηση των μεταναστών εργατών και την παύση των ποινικών και γραφειοκρατικών διώξεών τους – εκτός αν ο τρόπος που ζουν και εργάζονται είναι ότι εξαγγέλλει και για την πλειονότητα των υπόλοιπων εργαζομένων ως μέλλον. Είναι επικίνδυνη: επειδή για να μη φανεί ότι κάνει πίσω και στηρίζει τα δίκαια αιτήματα των εργαζόμενων μεταναστών διακινδυνεύει ανθρώπινες ζωές.

Καλούμε την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25/2 σε ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
19:00 στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ
για να εκφράσουμε τη στήριξή μας στον αγώνα τους και στη ανάγκη να νικήσουν – είναι και δικός μας αγώνας: για την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και για τα θεμελιώδη πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα μας.

Κοινωνικό στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων

• Χθες το απόγευμα, μέλη του ΦΜΚ πραγματοποίησαν παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο Χανίων, υπέρ της πανελλαδικής απεργίας πείνας των 300 μεταναστών εργατών, οι οποίοι αργοσβήνουν στην 31η πλέον μέρα του σκληρού αγώνα τους.

Η παρέμβασή μας βέβαια άλλο σκοπό δεν είχε από το να επιστήσουμε την προσοχή στους δημοτικούς συμβούλους της πόλης, στην οποία ζει και εργάζεται η πλειοψηφία των αγωνιζόμενων μεταναστών, ότι θα έχουν τεράστια ευθύνη αν δεν κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση, η οποία οδηγεί τους απεργούς σε βέβαιο θάνατο με την αδιαλλαξία της. Ένα ψήφισμα του δήμου Χανίων δεν είναι αρκετό δεδομένου του ότι η μεγάλη πλειοψηφία των απεργών ζει και εργάζεται στο νομό Χανίων. Δεν είναι αρκετό διότι οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι βρίσκονταν στο πλευρό των 15 μεταναστών απεργών πείνας του 2008, θυμούνται πολύ καλά τον σημερινό δήμαρχο κ. Σκουλάκη, από την θέση τότε του βουλευτή Χανίων, να τάσσεται πρώτος αναφανδόν στο πλευρό των 15, με επερωτήσεις στη Βουλή και δηλώσεις κόλαφο για την αδιαλλαξία της κυβέρνησης της ΝΔ.

Βέβαια ανάλογη στάση είχε επιδείξει τότε ακόμα και ο σημερινός πρωθυπουργός, τασσόμενος υπέρ της δικαιοσύνης έναντι της νόμιμης αδικίας, μέσα από την «προσωπικό κόμβο» του υπό τον πηχαίο τίτλο: «ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ». Ένας λόγος παραπάνω, μια παραπάνω απαίτηση λοιπόν από τους δημοτικούς άρχοντες να μεταφέρουν την φωνή των απεργών στα κέντρα των αποφάσεων, πριν είναι πολύ αργά. Αυτό περιμένουν και απαιτούν οι μελλοθάνατοι από εκείνους, που τότε κοιτούσαν στα μάτια τους συντρόφους τους και τους χτυπούσαν την πλάτη για κουράγιο, τους ίδιους δηλ. που σήμερα διοικούν την πόλη, στην οποία οι σημερινοί απεργοί έχουν ριζώσει και βοηθήσει να προκόψει με τον ιδρώτα και τους αγώνες τους για ισότητα και αξιοπρέπεια.

Η κοινωνία των Χανίων τώρα θα πρέπει να δείξει την αλληλεγγύη της και να απαιτήσει τη δικαίωση των αγωνιζομένων για αξιοπρέπεια συμπολιτών μας. Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας για ισότιμη συνύπαρξη, για ίσα δικαιώματα, για ενότητα στις διεκδικήσεις.

Όλοι και όλες να βρεθούμε στην συγκέντρωση αύριο Παρασκευή 25/2 το απόγευμα στις 7:00μμ στην Πλατεία της Αγοράς.

Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης

 

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ 24/2/11-ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 16/2/11

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ 24/2/11-

ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ

ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΣΤΟΥΣ 4

ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 16/2/11

ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ

ΚΑΦΕΝΕΙΟ

ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

ΩΡΑ : 21:00 – ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ 18

ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ  ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

πηγή :http://evagelismos.squat.gr/

 

ΑΝΑΚΟΠΗΚΕ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΣΤΑ GOODY’S ΓΙΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ

Στα τέλη του Γενάρη του 2011 η εταιρεία Χ. και Μ. Παπαδάκη Α.Ε. (Goody’s) επέβαλε στους εργαζόμενους της επιχείρησης μια τροποποίηση της σύμβασης εργασίας, με την οποία γίνονταν μείωση της αμοιβής έως 300 ευρώ το μήνα!!! Ζητούσαν ουσιαστικά από τους συναδέλφους, να δωρίσουν αυτό το ποσό στην-υποτίθεται- ζημιογόνα επιχείρηση, χωρίς την αντίστοιχη μείωση των ωρών εργασίας.

Με τη λογική του «αποφασίζω και διατάζω» οι εργοδότες ενημέρωσαν τους εργαζόμενους ότι όποιος αρνηθεί να υπογράψει θα απολυθεί. Απέναντι σ’ αυτόν τον πρωτοφανή εκβιασμό κάποιοι εργαζόμενοι αρνήθηκαν να υπογράψουν με αποτέλεσμα να απολυθούν άμεσα.

Το σωματείο μας παρενέβη αμέσως, ενημέρωσε το εργατικό κέντρο Ηρακλείου και μαζί απευθυνθήκαμε στην επιθεώρηση εργασίας, η οποία μας κάλεσε να παρευρεθούμε  με τους εργοδότες εκεί στις 3 Φλεβάρη 2011.

Στην συνάντηση που ακολούθησε, οι εργοδότες βρέθηκαν εκτεθειμένοι γιατί δεν είχαν τηρήσει τη νόμιμη διαδικασία που προέβλεπε ενημέρωση στην επιθεώρηση εργασίας, παρουσία των σωματείων των εργαζομένων, καθώς και την παρουσίαση στοιχείων που να αποδεικνύουν εάν πρόκειται για ζημιογόνα επιχείρηση.

Στην ουσία ακυρώσαμε την πρόθεσή τους να πετσοκόψουν εκβιαστικά τα έτσι κι αλλιώς λίγα χρήματα των εργαζομένων. Έτσι η υπόθεση παγώνει, πράγμα που το θεωρούμε μια πρώτη νίκη στη μάχη που δίνουμε για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας.

Τα αφεντικά με πρόφαση την κρίση, έχουν εξαπολύσει επίθεση στους εργαζομένους, θίγοντας ακόμα και όσα θεωρούσαμε ως αυτονόητα.

Αποδείχτηκε πως σκοπός τους είναι να πληρώσουν οι εργαζόμενοι τις ζημιές των επιχειρήσεων.

Συνάδελφοι, πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα.

Να μην αφήσουμε αυτήν την επίθεση αναπάντητη.

Είναι σίγουρο πως το παράδειγμα της εν λόγω εταιρείας θα ακολουθήσουν και άλλες.

Είναι κοινό μυστικό πώς στο ηράκλειο τους τελευταίους μήνες ανθεί και πάλι η ανασφάλιστη εργασία, η μη πληρωμή δώρων και το ρίξιμο από τους εργοδότες του μεροκάματου…

Να ενημερώνουμε άμεσα τα σωματεία μας για κάθε τέτοια περίπτωση και απο κοινού ν’ αντισταθούμε στον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν.

Αυτή η μικρή νίκη αποδεικνύει πως σε καιρούς που η κυρίαρχη λογική επιβάλλει το  « ο καθένας για την πάρτη του», η συλλογικότητα, η αλληλοβοήθεια και η αλληλεγγύη μπορούν να είναι η απάντησή μας.

Εμείς είμαστε η κινητήρια δύναμη στην παραγωγική διαδικασία. Χωρίς εμάς δεν υπάρχουν ούτε επιχειρήσεις, ούτε αφεντικά.

Ενότητα και αγώνα για να μην μας πάρουν και τα σώβρακα…

Μετά δεν νομίζουμε πως έχουμε και τίποτα άλλο να χάσουμε…

Ραντεβού στους δρόμους.

Σωματείο εργαζομένων οδηγών με δίκυκλο όχημα. Ν. Ηρακλείου Κρήτης

Τελευταίος τροχός- Ν. Πετράκης

Ενημέρωση απο τις Πορείες της Γενικής Απεργίας της 23/2/11 στην Κρήτη (Συνεχής Ενημέρωση)

• Ενημέρωση απο τις Πορείες της Απεργιακής κινητοποίησης της  23/2/11 στην Κρήτη

• ( Συνεχής Ενημέρωση )

Hράκλειο – 23/2/11: H συγκέντρωση για την σημερινή απεργία στην οποία  συμμετείχαν, Συλλόγοι φοιτητών,ΕΛΜΕ ,Συλλόγοι εκπ/κων,πρωτοβάθμιων σωματίων,σύλλογο αδιορίστων, αριστερών οργανώσεων,μετανάστες,αναρχικοί-αντιεξουσιαστές, ήταν στις 10:00 το πρωί στο εργατικό κέντρο .Η πορεία ξεκίνήσε κατά  τις 11:00 με περίπου 1500 -2000 ατομα  .Η  διαδρομή ήταν εργατικό κέντρο –  πλατεια ελευθεριας- δικαιοσύνης -καλοκαιρινού-αγίου μηνα -πλ.κορνάρου -πλ.ελευθερίας και κατέληξε στην περιφέρεια Κρητης(παλία Νομαρχία) . Η παρουσία των μπάτσων ηταν διακριτική στην αρχή με ασφαλίτες να βρισκονται σε απόσταση απο την συγκέντρωση ενω στη συνέχεια  4-5 διμοιρίες να ακολοθούν σε  απόσταση και μετά παράλληλα κατα μηκος της πορείας  στα γυρω στενά.Κατα την διάρκεια της πορείας  απο το μπλοκ του  α/α  φωνάζοταν συνθήματα ( ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ), και μοιράζονταν κέιμενα (για την απεργία & σχετικά με την εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ και τους 4 συλληφθέντες )σχετική ένταση με τους μπάτσους κατα την διαρκεια της πορείας δεν υπήρξε ,ενώ σήμερα το απόγευμα στις 18 :00 υπάρχει νέο κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση στα Λιοντάρια.

Candia Alternativa

• Ρέθυμνο – 23/2/11 : Η πορεία είχε γύρω στα 300 άτομα με παλμό. Πετάχτηκαν δεκάδες μπογιές και αβγά σε τράπεζες και στα γραφεία του πασοκ. Στην προσυγκέντρωση στο εργατικό κέντρο κράζονταν συνεχώς οι εργατοπατέρες της γσεε.Στο Ρέθυμνο έγιναν 2 συγκεντρώσεις: μια του παμε στο δημαρχείο και μια όλων των υπόλοιπων στο εργατικό κέντρο. Στο εργατικό κέντρο μαζεύτηκαν γύρω στα 300 άτομα. Κατά τη διάρκεια των ομιλιών των εργατοπατέρων φωνάζονταν συνεχώς συνθήματα από τον α/α χώρο και κάποιων από την αριστερά. Τα συνθήματα κάλυπταν τις φωνές των εργατοπατέρων που κοιτούσαν αμήχανοι. Η πορεία είχε αρκετό παλμό. Φωνάζονταν συνεχώς συνθήματα και πετάχτηκαν δεκάδες αβγά και μπογιές στις τράπεζες. Ιδιαίτερα τα γραφεία του πασόκ αλλά και του υφυπουργού προπό Όθωνα έγιναν κοκκινόμαυρα. Για άλλη μια φορά οι εργατοπατέρες και οι ακόλουθοι τους (20 άτομα μετρημένα) ξέμειναν μόνοι τους στη νομαρχεία για να παραδώσουν ψήφισμα ενώ όλη η υπόλοιπη πορεία τους έγραφε και συνέχιζε στην παλιά πόλη. Στο τέλος της πορείας ο κόσμος έμεινε συγκεντρωμένος έξω από το δημαρχείο και κλείστηκε ο δρόμος. Τα πρωτοβάθμια σωματεία έστησαν μικροφωνική και έγινε μίνι συναυλία.

πηγή : https://athens.indymedia.org

• Χανιά – 23/2/11 :η συγκέντρωση άρχισε κατά τις 11:00. Κλασικές ομιλίες των συνδικαλιστών. Η πορεία είχε αρκετό κόσμο 700-800 άτομα. Ακολούθησε τη διαδρομή πλατεία αγορά-1866-δημαρχείο αγορά και κατέληξε στα δικαστήρια. Κατά τη διάρκεια της πορείας κολλήθηκαν χαρτοπανό με διάφορα συνθήματα, ενώ πετάχτηκαν και αβγά στα γραφεία του πασοκ. Σε γενικές γραμμές ήταν μια κηδεία, χωρίς καθόλου παλμό. Συμμετείχαν πολλές οργανώσεις και μπλοκ μαθητών.Στα δικαστήρια κάποιοι μαθητές προσπαθούν να κατεβάσουν την ελληνική σημαία. Συνδιακλιστές που ήταν παραδίπλα επεμβάινουν τραμπούκικα για να τους εμποδίσουν. Αμέσως κόσμος της πορείας υπερασπίζεται τους μαθητές. Ακολουθεί τρελό κράξιμο στους συνδικαλιστές και πολλά συνθήματα. Οι συνδικαλιστές προσπαθούν να ηρεμήσουν τα πράγματα. Η σημαία έχει σκαλώσει στο κοντάρι και οι μαθητές ξανά ανεβαίνουν και τελικά την κατεβάζουν. Οι συνδικαλιστές επιχειρούν να πάρουν τη σημαία. Τελικά μετά από επέμβαση διαδηλωτών με σπρωξίδια, κλωτσιές και λίγες μπουνιές παίρνουν τη σημαία και προσπαθούν να την κάψουν. Ακολουθεί κι άλλο κράξιμο και συνθήματα. Οι συνδικαλιστές τελικά αναγκάζονται να φύγουν και πηγαίνουν προς την κατεύθυνση των Ματ.Ένα κομμάτι διαδηλωτών (περίπου 100 άτομα) κυρίως νεολαίοι, μαθητές, αναρχικοί και αριστεροί επιστρέφει προς το κέντρο της πόλης, με συνθήματα και δυνατό παλμό.τουλάχιστον παρά την κηδεία, κάποιος κόσμος έδειξε στην πράξη την ρήξη του με τους συνδικαλιστές, κυρίως νεολαίοι. Το κράξιμο που έφαγαν οι συνδικαλιστές κυρίως από μαθητές ήταν αποστομωτικό.

πηγή : https://athens.indymedia.org

Συνεχής Ενημέρωση

(+) προσθέστε περισσότερες πληροφορίες σχολιάζοντας το άρθρο

Νίκη στην Απεργία πείνας, Νίκη στη Ζωή!

«Υπατία» και ΕΚΘ,

29^η μέρα απεργίας πείνας

Πούθ’ έρχεσαι; Απ’ τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα

(στίχοι από το “Φάτα Μοργκάνα” του Ν.Καββαδία)

Στην κοινωνική έρημο που ξετυλίγουν γύρω μας δε θα βρεθούμε διψασμένοι από ελπίδα, στερημένοι από αλληλεγγύη, να κυνηγάμε αντικατοπτρισμούς. Δε θα βρεθούμε με σκυμμένο το κεφάλι, με ξέχειλη τη γλώσσα, να κοιτάμε την άμμο, να στρέφουμε το κεφάλι στο διπλανό μόνο και μόνο να για να τον δούμε να αργοπεθαίνει από τρόμο και ανέχεια. Μέσα στην έρημο δε θα βρεθούμε παγιδευμένοι, αποπροσανατολισμένοι, ακίνητοι στο αιώνιο πηγαινέλα της κοινωνικής στάσης και της παράδοσης στην άμμο. Θα είμαστε εμείς οι φορείς της κίνησης, οι διαβάτες, οι συνοδοιπόροι. Την κοινωνική έρημο ήδη διασχίζουν τα καραβάνια μας, κι αυτά τα καραβάνια δεν ψάχνουν τις οάσεις, τις δημιουργούν.

Αποφασιστικά, στο μάτι του κυκλώνα, όπως πρέπει. Έρχονται οι απεργοί πείνας με βιώματα δύσκολα, αθέατα από τα χαμηλά της απραγίας και της υποταγής, από εκεί που σμίγουν οι καιροί του κόσμου υπό τον καπιταλισμό: ο πόλεμος, η ανέχεια, η βία, η εξόντωση. Εδώ, στα μέρη μας και μέρη τους, οι απεργοί πείνας ξεκίνησαν για να κάνουν το χρέος τους, δείχνοντας τους κοινούς προορισμούς, διαλύοντας τις ψευδαισθήσεις και τις ιδεοληψίες. Ο κόσμος δε δημιουργήθηκε χτες. Οι αγώνες δημιουργούν τον κόσμο. Δεν πέθανε η ελπίδα, δεν κοπάζει ο άνεμος.

Η κακομοιριά της κυβέρνησης και η κυβέρνηση της κακομοιριάς θα πρέπει να χάσουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Κακομοίρηδες είναι όσοι βάζουνε στη ζυγαριά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Δε ζυγίζεται. Η αξιοπρέπεια σπάει τη ζυγαριά, ξεχαρβαλώνει τους ζυγούς, σπάει την κοινωνική ταφόπλακα που θέλουν να ρίξουν στη ζωή που μάχεται. Πικρό το σάλιο τους. Η κακομοιριά, η μικροψυχία είναι η ιδεολογία που θέλουν για την κοινωνία μας. Όλους, όσους μικρούς μεγάλους σήμερα ζούμε κι αύριο θα πεθάνουμε, όλους μας θέλουνε κακορίζικους, μίζερους, μικρούς, δειλούς, άπραγους. Έτσι μας θέλουν. Να βάζουμε στο ζύγι κείνα που δε ζυγιάζονται. Να κλέβουμε στο ζύγι τον ίδιο μας τον εαυτό. Όσο κι αν προσέξουν τις διατυπώσεις τους, όσο κι αν διαχειριστούν τις εντυπώσεις τους, τίποτα δεν τους σώζει Έχει ακόμα ο κόσμος αντίδοτα. Έχει η πράξη κι η στάση του καθενός περιθώρια. Έχει ακόμα αγκαλιές κι αδέρφια ο κόσμος. Έχει ο τοίχος ρωγμές. Έχει ο αγώνας θέσεις.

Δίπλα στους απεργούς είμαστε πολλοί σ΄ αυτά τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες, και πάλι όμως φαίνεται πώς δε φτάνουμε. Θα μετρηθούμε όμως ξανά, ώσπου θα χάσουμε το μέτρημα. Καινούργια μέρα, κάθε μέρα που περνά, Πατησίων και Ηπείρου, Κοσμογονίας και Κοσμοχαλασιάς γωνία: να μετρηθούμε, να αναμετρηθούμε.

Οι κυβερνήτες της κακομοιριάς θα πρέπει να χάσουν τον ύπνο τους και την εξουσία τους πάνω στους ανθρώπους, όλους εμάς που περνούμε κάθε μέρα χίλιες δυσκολίες για να συνεχίσουμε να προσφέρουμε, με την εργασία μας, με την παρουσία μας. Δε θα συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις. Εμείς είμαστε η δύναμη αυτού του κόσμου. Νόμιμοι και παράνομοι, πολυεθνικοί μέσα στη διαβαθμισμένη υστέρηση, εν μέσω πίκρας κι απογοήτευσης. Μα κι ένα κεφάλι πάνω από το μπόι μας. Δημιουργοί του κόσμου. Με αξίες κοινές. Αξίες κι εμπειρίες που αξίζει να τις μοιράζεσαι.

Θα πρέπει η κυβέρνηση και η λογική της εξουσίας να μάθει να υποχωρεί μπροστά στη συλλογική μας εργατική και κοινωνική συνείδηση και δημιουργία. Μπροστά στο μεγαλείο του κοινωνικού αγώνα, του αγώνα για ζωή.

Δε θα φτηνύνουμε εμείς τη ζωή, που την έχουν κάνει αμελητέα κι αναλώσιμη. Εμείς θα ακριβύνουμε το θάνατο, τόσο που νά’ ναι αβάσταχτος κι αδιανόητος. Νίκη στην απεργία, νίκη στη ζωή.

“Ό,τι κι αν χάσει κανείς, ένα χέρι, ένα πόδι, μια δεκάρα, αποκλείεται να μην το καταλάβει. Ο πιο μεγάλος κίνδυνος, να χάσει κανείς τον εαυτό του, γίνεται πάντα τόσο ήσυχα, λες και δε συμβαίνει τίποτα. Καμιά άλλη απώλεια δε περνά τόσο απαρατήρητη.” Κίρκεγκωρ

Τρίτη 22 Φλεβάρη 2011

ΦΟΡΟΥΜ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ

Πηγή : http://fmkritis.wordpress.com/